دیروز رفته بودم یکی از خیابان های شهر که کمی میوه خریداری کنم ولی از مغازه اول که شروع کردم دیدم که فروشنده بر روی صندلی نشسته و در حال کار را گوشی خودشه البته با یک قیافه اخم آلود که هر کی میدیدش فرار می کرد.
این رو هم بگم که هیچ کس هم داخل مغازش نبود .
یک بار از این فروشنده من خرید کرده بودم بخاطر همین داخل مغازه نرفتم و سریع از جلوی مغازه رد شدم تا به مغازه دوم رسیدم.
مغازه دومی یک شاگرد داشت و خود صاحب مغازه داخل مغازه نبود و شاگردش داشت میوه ها رو مرتبط می کرد و با یکی از مشتریان هم داشت صحبت می کرد و با اون فرد خوش و بش داشت که باز هم با قیافه کمی اخم آلود .
باز خیلی بهتر بود لااقل داشت داخل مغازه کار می کرد و با یک مشتری کمی داشت صحبت می کرد ولی باز هم مشتری نداشت .
رفتم جلوتر دیدم که یک نفر داره بار می بره داخل مغازه و کلی هم داره با مشتری های خودش خوش و بش و صحبت می کنه نگاه داخل مغازه انداختم دیدم که جلوی دخل فروشنده چهار پنج نفر ایستاده اند که اون آقا حساب و کتابشون رو انجام بده
رفتم و یک پلاستیک برداشتم و من هم مثل بقیه افراد خرید هایی که می خواستم انجام دادم و توی صف ایستادم بعد همینطوری از دید خریدار نگاه کردم دیدم که همش لبخند بر لبش داره و با تمام مشتری های خودش می خنده.
همون یک مقایسه از اول مغازه ها تا این مغازه ها انداختم دیدم کسی موفق بوده دراین سه همسایه که بیشتر می خندیده و بیشتر به مشتری اهمیت می داده
سعی کنید شما هم لبخند به لب داشته باشید و با مشتری های خودتون خوش برخورد باشید
چون خوش اخلاقی کلید فروش است .
اگر باور ندارید خوبه از امروز امتحان کنید و بعد نتایج این خوش اخلاقی خودتون رو از دخلتون متوجه می شید.
در مسیر تعالی باشید…